Пыткі і дыскрымінацыя жанчын у калоніях Беларусі

Гэтыя парушэнні падпадаюць пад вызначэнне дыскрымінацыі ў сэнсе артыкулаў 1, 2, 3, 5(a), 7 і 12 Канвенцыі ААН аб ліквідацыі ўсіх формаў дыскрымінацыі ў адносінах да жанчын, у тым ліку ў інтэрпрэтацыі Камітэта ў Агульных рэкамендацыях № 19, № 24, № 28 і № 35. Іх працяг, у спалучэнні з нежаданнем дзяржавы выконваць папярэднія рэкамендацыі CEDAW, патрабуе неадкладнай рэакцыі ў межах працэдуры расследавання.

Праваабаронцы заклікаюць міжнародныя і нацыянальныя недзяржаўныя арганізацыі, эксперт_ак у галіне правоў чалавека, а таксама палітык_ес публічна падтрымаць гэты зварот, распаўсюдзіць інфармацыю пра задокументаваныя парушэнні і аказаць ціск на ўлады Беларусі дзеля спынення катаванняў, жорсткага абыходжання і дыскрымінацыі жанчын у месцах пазбаўлення волі.

Падпісаць гэты зварот можна па спасылцы:

• https://forms.gle/NTgrwj4KeVWTQ2mQ6 (па-руску)
• https://forms.gle/ACmPQ8Rsoun3msSbA (па-англійску)

Што праваабаронцы зафіксавалі

Праваабаронцы "Прававой ініцыятывы" сабралі шматлікія сведчанні жанчын, якія прайшлі праз ізалятары часовага ўтрымання, цэнтры ізаляцыі правапарушальнікаў, следчыя ізалятары і папраўчыя калоніі. У тым ліку дзве калоніі, у якіх утрымліваюцца толькі жанчыны — ІК № 4 у Гомелі і ІК № 24 у Зарэччы.

Сярод найбольш сур’ёзных парушэнняў:

• Адсутнасць належных гігіенічных умоў і даступных сродкаў асабістай гігіены. Напрыклад, выдаецца толькі 6 пракладак на 3 дні або 10 у месяц, часам іх не выдаюць увогуле; душ дазваляюць прымаць толькі раз на тыдзень або радзей; у камерах вядуцца клопы, тараканы, вошы.
• Прыніжальныя асабістыя вобшукі і адсутнасць прыватнасці, уключаючы распрананне перад мужчынамі-супрацоўнікамі месцаў пазбаўлення волі, адкрытыя прыбіральні, відэаназіранне.
• Сексісцкія выразы, жарты пра сексуалізаваны гвалт, пагрозы.
• Адмова ў медыцынскай дапамозе і прадастаўленні лекаў, што вядзе да яшчэ больш сур’ёзных праблем са здароўем, у тым ліку рэпрадуктыўным.
• Публічныя прыніжэнні, у тым ліку выкарыстанне «клеткі сораму» ў ІК № 4 (такой практыкі няма ў мужчынскіх калоніях).
• Асаблівы ціск на жанчын-палітвязынак — перапоўненыя камеры, пастаяннае штучнае асвятленне, адсутнасць матрацаў, забарона на атрыманне пасылак, пагрозы і псіхалагічны ціск.

Чаго праваабаронцы патрабуюць

Праваабаронцы заклікаюць CEDAW пачаць расследаванне і запатрабаваць ад уладаў Беларусі адказаў на ключавыя пытанні:

• Якія меры рэальна прыняты для спынення катаванняў, жорсткага абыходжання і гендэрна абумоўленага гвалту?
• Як забяспечваецца права жанчын на прыватнасць, медыцынскую дапамогу, гігіену?
• Чаму палітычныя зняволеныя жанчыны ўтрымліваюцца ў асабліва цяжкіх умовах?
• Як гарантуецца магчымасць бяспечна паведамляць пра гвалт і атрымліваць дапамогу ў месцах несвабоды?
• Ці праводзяцца расследаванні парушэнняў і ці пакараныя вінаватыя?
• Якія праграмы навучання супрацоўнікаў месцаў пазбаўлення волі існуюць і наколькі яны эфектыўныя?
• Як дзяржава адсочвае доўгатэрміновыя наступствы зняволення для здароўя жанчын?